Το υπερικό ή αλλοιώς σπαθόχορτο ή βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο το συναντάμε σε πολλά μέρη στην Ελλάδα. Φύεται σε κάμπους, λόφους, φράχτες και γενικά σε ακαλλιέργητους τόπους. Είναι φυτό που φτάνει σε ύψος τους 80 πόντους με στέραιο στέλεχος, όρθιο, κυλινδρικό με δυό γραμμές που εξέχουν κατά μήκος.Τα φύλλα του είναι μικρά, πολλά, ωοειδή, μακρουλά ωχροπράσινα και διαφανή και φέρουν σκούρα στίγματα στις άκρες. Το αφέψημά του καταπραύνει και λένε πως είναι άριστο αντικαταθλιπτικό.

Ο γιατρός Χρύσιππος αφιέρωσε την ζωή του στο λάχανο και τις φαρμακευτικές και θεραπευτικές του ιδιότητες. Τα φύλλα και το ζουμί του είναι τα πιό χρήσιμα μέρη. Και ποιός δεν έχει φάει λάχανο. Πόσοι όμως ξέρουμε ότι ο Πυθαγόρας αναφέρει τις μαλακτικές ιδιότητές του.Ο Κάτων θεωρούσε το λάχανο αντικαρκινικό και λίγο πολύ και σήμερα οι επιστήμονες του αποδίδουν τέτοιες ιδιότητες. Θαυματουργό λοιπόν το ταπεινό λαχανάκι μας.Οι ψάλτες και οι τραγουδιστές που βράχνιαζαν έτρωγαν βραστό λάχανο για να διώξουν την βραχνάδα. Το λάχανο είναι το πιό δυνατό φάρμακο για την αυπνία και την νευρική διαταραχή.

Το θαυμαστό δεντρολίβανο, το καλύτερο αρωματικό των φαγητών μας.
Πολλοί δεν ξέρουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες το έβαζαν, σαν στεφάνι, στο κεφάλι τους όταν είχαν να κάνουν μια πνευματική εργασία.Ιδίως οι μαθητές το χρησιμοποιούσαν για τις μελέτες τους στις εξετάσεις.
Αυτό γινόταν γιατί αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στο σημείο που το τοποθετούμε.
'Εχει επίσης την ικανότητα να αυξάνει την ανάπτυξη των μαλλιών.
Παλιά έκαιγαν δεντρολίβανο μαζί με Κέδρο για την απολύμανση των θαλάμων στα νοσοκομεία.

Η γνωστή γλυκόριζα είναι φυτό που φύεται από μόνο του στην Ελλάδα, (υπάρχει πολύ γλυκόριζα στη Σάμο), στην Ισπανία , στη Μικρά Ασία και στη νότια Ρωσία.
Τα μέρη του φυτού που είναι χρήσιμα είναι οι ρίζες του που έχουν μια πολύ γλυκιά γεύση και γίνεται προσθήκη από αυτά σε διάφορα φάρμακευτικά σκευάσματα.
Το φυτό, όταν δεν γίνεται εκμετάλλευση είναι ένα ζιζάνιο που δεν εξοντώνεται εύκολα.
Οι γνωστές μαύρες παστίλιες για το λαιμό γίνονται από την γιάμπολη και είναι ευραίως γνωστές από την αρχαιότητα.

Αδίαντο ή πολυτρίχι και όλες αυτές οι ονομασίες γιατί φυτρώνει κοντά σε πολύ νερό. Μπορεί να γεμίσει σε μικρό χρονικό διάστημα όλο το γύρω χώρο και ο βλαστός του είναι σαν τρίχα από το κεφάλι μας, στη βάση χοντρή και λεπταίνει όσο φτάνει στη κορυφή του φυτού.
Από τα αρχαία χρόνια τονώνει τα μαλλιά και σταματάει την τριχόπτωση και την πιτυρίδα.

Είναι δύσκολο να "πιάσει" σε άλλο μέρος εκτός και αν το φυτέψετε αμέσως και το έχετε πάντα με νερό καθημερινά και σε ημισκιά.