Η Αντράκλα ή Γλυστρίδα είναι ένα φύτο που πολλαπλασιάζεται εύκολα και γρήγορα. Σταματάει την δίψα με δύο φυλλαράκια κάτω από την γλώσσα και κάνει καλό στον άνθρωπο στα ζώα και στα πουλιά. Έχει πολλά Ω3 φυτικού λιπαρού οξέους και καταπολεμά μέχρι και καρδιακά νοσήματα. Γνωστή από την αρχαιότητα που την χρησιμοποιούσαν για πάρα πολλές παθήσεις. Αρχίζοντας από την παιδική ηλικία που οι μητέρες την έδιναν σαν ορεκτικό στα παιδιά που δεν είχαν όρεξη. Συνεχίζοντας στους ανθρώπους με πέτρες στη χολή και στα νεφρά και τελειώνοντας σε ασθενείς με καρδιακά νοσήματα. Ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, έδινε τη γλιστρίδα σαν φάρμακο για καρδιακή ανεπάρκεια, σκορβούτο, τον πόνο στα αυτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία. Ο Διοσκουρίδης τη χρησιμοποιούσε για θεραπεία πονοκεφάλων, δυσεντερίας, δάγκωμα σαυρών και φιδιών, θεραπεία ουροποιητικού και πεπτικού συστήματος, αναλγητικό καταπραϋντικό, αντιπυρετικό και αντί-υπερτασικό. Η γλιστρίδα είναι ιδανική ως τονωτικό, σταματάει τον πονοκέφαλο που προκύπτει από δίψα ή ζέστη, αλλά και την ίδια την δίψα βάζοντας 2-3 φύλλα κάτω από τη γλώσσα. Επίσης, κοπανισμένη, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων. Αρνητικό της γλιστρίδας το γεγονός ότι είχε αντί-αφροδισιακή δράση. Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε και ως κατευναστικό της ερωτικής διάθεσης και όπως έλεγε, “ένα γιατρικό για την αποφυγή της μοιχείας”. Στην Ινδία την χρησιμοποιούν ακόμα και για βαριά σηψαιμία.