Η καταγωγή του είναι από την Ινδία και το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές περιοχές του κόσμου. Η ονομασία "βασιλικός" του αποδόθηκε καθώς, σύμφωνα με θρύλο, φύτρωσε στο σημείο όπου ο Μέγας Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη ανακάλυψαν τον Τίμιο Σταυρό.Με την ονομασία βασιλικός είναι γνωστά και άλλα είδη που βρίσκονται σε τροπικές περιοχές. Είναι θάμνοι μικρού ύψους και καλλιεργούνται και ως καλλωπιστικοί. Ένα από τα είδη αυτά έχει την ονομασία φυτό του πυρετού και στις περιοχές της Δυτικής Αφρικής χρησιμοποιείται ως αντιπυρετικό.

Ο Διοσκουρίδης βάπτισε το αγριμόνιο "ευπατόριο" για να τιμήσει το βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη τον ευπάτορα επείδη είχε πολλές γνώσεις βοταθεραπευτικής. Ένας πάπυρος που βρέθηκε 26 αιώνες πρίνα πό σήμερα το χρησιμοποιούσαν σε παθήσεις των ματιών. Είναι φυτό που το συνατούμε σε μέρη που διατηρούν υγρασία. Έχει άνθη κίτρινα που βγαίνουν το καλοκαίρι και φύλλα οδοντωτά. Οι καρποί του είναι τριχωτοί και κολλούν στα ρούχα. Στη φαρμακοποιία χρησιμοποιούνται και τα φύλλα και τα άνθη.

Η καρυδιά, ένα από τα πιό ευλογημένα δέντρα του τόπου μας. Έχει πλήθος θεραπευτικές ιδιότητες όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά και για τα ζώα.Πολλές φορές τα ζώα που πάσχουν από ακαρίδες και ταινία, τρώνε άγουρα καρύδια.Κάθε φορά που το έβλεπα αναρωτιόμουν γιατί τα τρώνε, μέχρι που είδα τα κόπρανα αυτών των ζώων την άλλη μέρα και το κατάλαβα.Καταπολεμούσαν με αυτό τον τρόπο τα παράσιτα των εντέρων και την ταινία.

Η Ιτιά φυτρώνει σε υγρά δάση, στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ανθίζει την άνοιξη και η καλύτερη εποχή να μαζέψουμε τα φύλλα της είναι ο Μ'αιος και ο Ιούνιος. επειδή είναι χρήσιμα και οι φλούδα της καλύτερα να την κόψουμε με ένα μαχαίρι από τον Φλεβάρη μέχρι τον Μάρτη. Κόβουμε την φλούδα της με ένα κοφτερό μαχαίρι. Αν ψάξετε θα βρείτε και στα καταστήματα ειδών διατροφής ή βοτανοκαταστήματα.

Το Ρήο ή αλλοιώς ευρύτερα γνωστό σαν Ραβέντι είναι ιθαγενές φυτό του Θιβέτ. Εκεί μεγαλώνει πάρα πολύ , μπορεί να φτάσει σε ύψος τα δύο μέτρα. Το χαρακτηριστικό του φυτού είναι πως όταν πάρει όλη του την ανάπτυξη δεν έχει σχεδόν ρίζες. Αυτές καταστρέφονται και ζει από τα παράριζα που εν τω μεταξύ έχει αναπτύξει. Οι βλαστοί του και τα κλαδιά του είναι πολύ χοντρά και ο φλοιός του ρουφάει πολύ νερό και γίνεται σαν σφουγγάρι.Τα άνθη του βγαίνουν στην κορυφή του φυτού, πολλά μαζί σαν χριστουγενιάτικο δέντρο. Τα ρίζώματά του είναι εκείνα που χρησιμοποιούν στην φαρμακοβιομηχανία.

Ραδίκι ή αλλοιώς ταραξάτο.Φύεται παντού. Όταν ήμουν μικρή είχα παίξει πολλές φορές με τους σπόρους του που μεταφέρονται από τον αέρα μαζί με ένα απλό χνούδι.Το λέγαμε "κλέφτη" και το κυνηγάγαμε μέχρι να το τσακώσουμε.
Που να ήξερα τότε πόσο χρήσιμο είναι αυτό το ταπεινό φυτό.
Είναι η απόδειξη της αγάπης του θεού σε εμάς γιατί όλα τα γιατρεύει.

Το θαυμαστό δεντρολίβανο, το καλύτερο αρωματικό των φαγητών μας.
Πολλοί δεν ξέρουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες το έβαζαν, σαν στεφάνι, στο κεφάλι τους όταν είχαν να κάνουν μια πνευματική εργασία.Ιδίως οι μαθητές το χρησιμοποιούσαν για τις μελέτες τους στις εξετάσεις.
Αυτό γινόταν γιατί αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στο σημείο που το τοποθετούμε.
'Εχει επίσης την ικανότητα να αυξάνει την ανάπτυξη των μαλλιών.
Παλιά έκαιγαν δεντρολίβανο μαζί με Κέδρο για την απολύμανση των θαλάμων στα νοσοκομεία.

Η γνωστή γλυκόριζα είναι φυτό που φύεται από μόνο του στην Ελλάδα, (υπάρχει πολύ γλυκόριζα στη Σάμο), στην Ισπανία , στη Μικρά Ασία και στη νότια Ρωσία.
Τα μέρη του φυτού που είναι χρήσιμα είναι οι ρίζες του που έχουν μια πολύ γλυκιά γεύση και γίνεται προσθήκη από αυτά σε διάφορα φάρμακευτικά σκευάσματα.
Το φυτό, όταν δεν γίνεται εκμετάλλευση είναι ένα ζιζάνιο που δεν εξοντώνεται εύκολα.
Οι γνωστές μαύρες παστίλιες για το λαιμό γίνονται από την γιάμπολη και είναι ευραίως γνωστές από την αρχαιότητα.