Ο αρχαίος Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης έγραφε από την κάππαρη, τα φύλλα και την ρίζα για τα πρηξίματα. Το λουλούδι του φυτού, που είναι η γνωστή μας κάππαρη που τρώμε με το φαγητό μας ή στις σαλάτες μας, ζεί μόνο μιά μέρα και μετά μαραίνεται, σαν τα λουλούδια του κάκτου. Έχει δυνατή μυρωδιά που ωφείλεται στο κιτρικό όξυ που περιέχει. Αν το ακουμπήσετε κατά λάθος, μας επιτείθεται εκτοξεύοντας προς το μέρος μας ένα υγρό που δεν είναι τοξικό αλλά θέλει αμέσως πλύσιμο στο σημείο γιατί μετά μας πιάνει φαγούρα αλλά περνάει εύκολα.

Ο κρόκος είναι ένας είδος κρίνου που περιέχει μια κίτρινη χρωστική ουσία τόσο δυνατή που αρκεί μια σταγόνα για να κιτρινίσει 100 κιλά νερό. Με αυτό το χρώμα έβαφαν κίτρινα τις τοιχογραφίες του Βυζαντίου. Είναι ανεξίτηλο σαν χρώμα, δεν βγαίνει με τίποτα. Ο κρόκος έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες και είναι πολύ ακριβός. Είναι δε τοξικός όταν ξεπεραστεί η δόση και προκαλεί αιμορραγίες ακόμα και τον θάνατο. Χρησιμοποιείται για χρωματισμό τροφίμων στην τυροκομεία, στην ποτοποιία και στη φαρμακευτική.

Η Ιτιά φυτρώνει σε υγρά δάση, στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ανθίζει την άνοιξη και η καλύτερη εποχή να μαζέψουμε τα φύλλα της είναι ο Μ'αιος και ο Ιούνιος. επειδή είναι χρήσιμα και οι φλούδα της καλύτερα να την κόψουμε με ένα μαχαίρι από τον Φλεβάρη μέχρι τον Μάρτη. Κόβουμε την φλούδα της με ένα κοφτερό μαχαίρι. Αν ψάξετε θα βρείτε και στα καταστήματα ειδών διατροφής ή βοτανοκαταστήματα.