Ο αρχαίος Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης έγραφε από την κάππαρη, τα φύλλα και την ρίζα για τα πρηξίματα. Το λουλούδι του φυτού, που είναι η γνωστή μας κάππαρη που τρώμε με το φαγητό μας ή στις σαλάτες μας, ζεί μόνο μιά μέρα και μετά μαραίνεται, σαν τα λουλούδια του κάκτου. Έχει δυνατή μυρωδιά που ωφείλεται στο κιτρικό όξυ που περιέχει. Αν το ακουμπήσετε κατά λάθος, μας επιτείθεται εκτοξεύοντας προς το μέρος μας ένα υγρό που δεν είναι τοξικό αλλά θέλει αμέσως πλύσιμο στο σημείο γιατί μετά μας πιάνει φαγούρα αλλά περνάει εύκολα. Φυτρώνει σε πετρώδη, παραθαλάσσια ακαλλιέργητα μέρη, σε βράχους που συγκρατούν υγρασία και όπου βρεί κατάλληλες τέτοιες συνθήκες.Ανθίζει και συλλέγεται το Μάιο έως τον Αύγουστο.