Την αρχαγγελική μπορούμε να την κόψουμε το Σεμπτέβριο και να πάρουμε την ρίζα της και τους σπόρους της. Φυτρώνει δίπλα σε νερό αλλά μπορούμε να την μεταφυτέψουμε και σε γλάστρα με επιτυχία. Το λάδι που έχει η ρίζα της και τα κοτσάνια της χρησιμοποιούνται σε μαρμελάδες , τσίχλες και σε ποτά και τα στελέχη του κορμού χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική. Αν κόψετε ρίζες αρχαγγελικής και είναι παχιές τις κόβουμε σε μάκρος και τις ξεραίνουμε. Μετά τις βάζουμε σε γυάλινα αεροστεγή δοχεία για να διατηρηθούν. Αν όλα είναι σωστά μπορεί να τις διατηρήσουμε για χρόνια.

Η καλέντουλα είναι ένα φυτό που είναι αυτοφυές στην Ελλάδα αλλά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό.Ονομάζεται και νεκρολούλουδο. Το φυτό έχει φύλλα αντίθετα που όταν τα τρίψει κανείς δίνουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Η καλλιέργεια του φυτού αυτού με τους πολλούς σπόρους είναι πανεύκολη. Τα άνθη της έχουν ένα ζωηρό κίτρινο έως πορτοκαλί χρώμα που μπορεί να αντικαταστήσει το κρόκο (σοφράν) στα φαγητά. Η κίτρινη ουσία του φυτού μοιάζει με την καροτίνη έχει δε και λίγο αιθέριο έλαιο. Τα άνθη του φυτού περιέχουν "χοληστερίνη". Το μπάνιο με άνθη καλέντουλας ξεκουράζει τα πονεμένα πόδια.

Ο Δυόσμος χρησιμοποιείται παντού, από τις οδοντόκρεμες έως τα φαγητά μας.Γίνεται κεφτεράκι χωρίς δυόσμο; Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε μια νοικοκυρά , όχι απαραιτήτως μαγείρισσα. Το έγχυμα του δυόσμου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα προβληματικό δέρμα. Με το αιθέριο έλαιο αρωματίζουμε παστίλιες δυόσμου και πουλιούνται στα φαρμακεία σαν παστίλιες για το λαιμό. Πολλοί πιστεύουν ότι ένα ποτηράκι λικέρ Δυόσμου τονώνει το νευρικό σύστημα.

Ο αρχαίος Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης έγραφε από την κάππαρη, τα φύλλα και την ρίζα για τα πρηξίματα. Το λουλούδι του φυτού, που είναι η γνωστή μας κάππαρη που τρώμε με το φαγητό μας ή στις σαλάτες μας, ζεί μόνο μιά μέρα και μετά μαραίνεται, σαν τα λουλούδια του κάκτου. Έχει δυνατή μυρωδιά που ωφείλεται στο κιτρικό όξυ που περιέχει. Αν το ακουμπήσετε κατά λάθος, μας επιτείθεται εκτοξεύοντας προς το μέρος μας ένα υγρό που δεν είναι τοξικό αλλά θέλει αμέσως πλύσιμο στο σημείο γιατί μετά μας πιάνει φαγούρα αλλά περνάει εύκολα.

Η Ιτιά φυτρώνει σε υγρά δάση, στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ανθίζει την άνοιξη και η καλύτερη εποχή να μαζέψουμε τα φύλλα της είναι ο Μ'αιος και ο Ιούνιος. επειδή είναι χρήσιμα και οι φλούδα της καλύτερα να την κόψουμε με ένα μαχαίρι από τον Φλεβάρη μέχρι τον Μάρτη. Κόβουμε την φλούδα της με ένα κοφτερό μαχαίρι. Αν ψάξετε θα βρείτε και στα καταστήματα ειδών διατροφής ή βοτανοκαταστήματα.